Non-Equity Partner
Definicja i pochodzenie pojęcia Non-Equity Partner
Pojęcie Non-Equity Partner pochodzi z krajów anglojęzycznych i jest często używane w kancelariach o międzynarodowym profilu lub w większych, gospodarczo działających spółkach prawniczych. W tłumaczeniu „Non-Equity Partner” oznacza „partner bez udziału kapitałowego”. W kontekście kancelarii termin ten oznacza osobę, która formalnie figuruje jako partner lub partnerka kancelarii, lecz nie posiada bezpośredniego udziału w kapitale spółki i w związku z tym nie uczestniczy w jej zyskach ani stratach.
Znaczenie w kontekście kancelarii: typowe zastosowanie i znaczenie
Non-Equity Partnerzy są szczególnie rozpowszechnieni w kancelariach skoncentrowanych na prawie gospodarczym, często działających międzynarodowo. Pozycja ta znajduje się powyżej klasycznych pracowników prawnych, Counsel lub Senior Associates, ale poniżej tzw. Equity Partnerów (czyli posiadających udziały kapitałowe).
Powołanie na stanowisko Non-Equity Partnera jest zwykle uznaniem za szczególne osiągnięcia, wieloletnią przynależność do kancelarii lub kompetencje przywódcze. Non-Equity Partnerzy często otrzymują własny obszar odpowiedzialności, np. kierowanie zespołem lub grupą praktyczną. Są zatem ważną częścią kierownictwa, nie ponosząc jednak ryzyka przedsiębiorczego ani współodpowiedzialności biznesowej, jak ma to miejsce w przypadku Equity Partnerów.
Warunki ramowe: aspekty prawne, organizacyjne i kulturowe
To, czy i w jakiej formie Non-Equity Partnerzy są przewidziani w kancelarii, zależy od jej struktury korporacyjnej, jak również od przepisów krajowych i zwyczajów kulturowych. W niektórych jurysdykcjach partnerstwo z udziałem kapitałowym (Equity) jest formalnie jasno uregulowane, podczas gdy rola Non-Equity Partnerów opiera się głównie na ustaleniach umownych. Zakres uprawnień oraz wewnętrzne kompetencje mogą znacząco różnić się w zależności od kancelarii.
Typowo Non-Equity Partner nie uczestniczy w ryzyku odpowiedzialności kancelarii, ale czasem przysługują mu szersze prawa współdecydowania w porównaniu do pracowników etatowych. Organizacyjnie stanowisko to może być etapem pośrednim do pełnego partnerstwa – często jako część modelu kariery („Partner Track”).
Kulturowo rola ta może być zarówno celem samym w sobie, jak i etapem przejściowym w drodze do Equity Partnera, w zależności od wielkości kancelarii, jej struktury i polityki personalnej.
Przykłady praktyczne i typowe scenariusze
W dużych kancelariach działających międzynarodowo rola Non-Equity Partnera jest często wyraźnie ugruntowana. Typową sytuacją jest awansowanie doświadczonego członka zespołu, którego obecność na rynku, relacje z klientami i odpowiedzialność kierownicza są doceniane, ale któremu (jeszcze) nie zaoferowano udziałów w spółce. Non-Equity Partnerzy przejmują częściową odpowiedzialność za zlecenia klientów, reprezentują kancelarię na zewnątrz i kierują projektami wewnętrznymi.
Inny przykład to wyspecjalizowane stanowiska, na których wymagana jest kompetencja menedżerska, ale nie jest przewidziane stałe włączenie do struktury udziałowców kancelarii. Tutaj Non-Equity Partnerstwo stanowi rozwiązanie umożliwiające formalne uznanie i wykorzystanie umiejętności oraz doświadczenia.
Różnice względem podobnych pojęć i możliwe nieporozumienia
Często występuje ryzyko pomylenia z innymi pojęciami, jak „Equity Partner” czy „Counsel”. Decydującą różnicą jest udział w kapitale kancelarii:
- Equity Partner: Posiadają udziały w kapitale spółki i ponoszą ryzyko biznesowe. Są uczestnikami podziału zysków i strat i zwykle posiadają szerokie prawa współdecydowania.
- Non-Equity Partner: Są określani jako partnerzyki, ale nie są udziałowcamiki. Mają wyższe wynagrodzenie (zwykle z premiami), ale nie mają udziałów kapitałowych ani ryzyka przedsiębiorczego.
- Counsel, Senior Associate lub podobne stanowiska: Te role są zasadniczo zdefiniowane nadal jako pracownicy etatowi i często nie są jeszcze postrzegane jako część partnerstwa.
Częstym nieporozumieniem jest przekonanie, że tytuł Non-Equity Partner zawsze jest etapem przejściowym w drodze do Equity Partnera. W rzeczywistości może to być również stała pozycja kariery.
Najczęściej zadawane pytania
Jaka jest zasadnicza różnica między Non-Equity Partner a Equity Partner?Główna różnica polega na udziale kapitałowym oraz uczestnictwie w zyskach i stratach. Non-Equity Partnerzy nie są udziałowcamikami, natomiast Equity Partnerzy już tak.Czy Non-Equity Partner pełni funkcje kierownicze?Non-Equity Partnerzy często przejmują zadania kierownicze, np. jako liderzy zespołów lub przy prowadzeniu spraw klientów. Konkretna rola zależy jednak od struktury kancelarii.Czy Non-Equity Partner to stała pozycja?Rola ta może być zarówno etapem kariery w drodze do Equity Partnerstwa, jak i stałą pozycją. Zależy to od polityki firmy i planowania rozwoju osobistego.Jak rola wpływa na wynagrodzenie?Non-Equity Partnerzy otrzymują zwykle znacznie wyższe wynagrodzenie podstawowe niż etatowi prawnicyki. Struktura płac może obejmować premie, ale nie jest bezpośrednio związana z ogólnym wynikiem kancelarii.Dlaczego w niektórych kancelariach są Non-Equity Partnerzy, a w innych nie?Model ten zależy od wielkości kancelarii, obszaru działalności, stopnia internacjonalizacji i wybranej struktury korporacyjnej. Zwłaszcza duże, międzynarodowe spółki prawnicze wykorzystują ten szczebel kariery do elastycznego rozwoju kadr.
Wnioski: Rola Non-Equity Partnera jest uznanym i elastycznym szczeblem kariery w wielu nowoczesnych kancelariach. Zapewnia ona doświadczonym koleżankom i kolegom uznanie, odpowiedzialność oraz nowe możliwości rozwoju, bez konieczności natychmiastowego zaangażowania przedsiębiorczego. Dlatego pojęcie to ma szczególne znaczenie zwłaszcza dla kandydatów międzynarodowychek oraz początkującychek w międzynarodowym środowisku pracy.
Najczęściej zadawane pytania
Jaką pozycję prawną ma Non-Equity Partner w kancelarii?
Non-Equity Partner jest najczęściej zatrudniony w kancelarii jako pracownik etatowy lub współpracownik, ale nie jako udziałowiec. Oznacza to, że zwłaszcza nie uczestniczy w kapitale spółki i nie przysługują mu prawa udziałowca, takie jak prawo głosu na zgromadzeniu wspólników czy udział w zyskach bądź stratach kancelarii. Zewnętrznie Non-Equity Partner, ze względu na swoją pozycję i zakres powierzonych obowiązków, może często występować jako partner, ale nie odpowiada osobistym majątkiem za zobowiązania kancelarii, w przeciwieństwie do Equity Partnerów. Konkretna forma prawna zależy jednak w dużej mierze od struktury kancelarii oraz zawartych umów. Na gruncie prawa pracy podlega on umowie o pracę wraz ze wszystkimi prawami pracownika (np. ochrona przed zwolnieniem, prawo do urlopu, obowiązek ubezpieczeń społecznych), albo w przypadku działalności freelance – umowie o świadczenie usług. Określenie „Partner” jest raczej określeniem funkcji i statusu niż formalną kwalifikacją prawną w rozumieniu prawa spółek.
Jakie szczególne zasady prawa pracy mają zastosowanie do Non-Equity Partnerów?
Ponieważ Non-Equity Partnerzy zasadniczo nie są udziałowcami, lecz pracownikami w szerokim sensie, stosuje się do nich ogólne przepisy prawa pracy, o ile nie mają statusu wolnych współpracowników. Obejmuje to w szczególności ochronę przed zwolnieniem, prawo do urlopu, wynagrodzenie za czas choroby oraz obowiązek ubezpieczeń społecznych. W praktyce pojawiają się jednak formy mieszane, gdzie umowa o świadczenie usług zawiera klauzule szczególne (np. dotyczące premii lub dodatkowych benefitów). Dla Non-Equity Partnerów współpracujących na zasadzie freelance, ochrona przewidziana dla pracowników nie ma zastosowania, chyba że zostanie stwierdzony stosunek pozorny. Dokładne zakwalifikowanie prawne zależy zasadniczo od faktycznych warunków umowy.
Jakie zasady odpowiedzialności dotyczą Non-Equity Partnerów?
Non-Equity Partner, w odróżnieniu od Equity Partnera, zasadniczo nie odpowiada osobiście za zobowiązania kancelarii, ponieważ nie występuje jako udziałowiec. Odpowiedzialność ogranicza się do czynów niedozwolonych, szczególnie własnych błędów popełnionych w ramach działalności zawodowej, zarówno wobec kancelarii, jak i wobec klientów – za co zwykle istnieje odpowiednie ubezpieczenie OC. Zasada sięgnięcia do prywatnego majątku Non-Equity Partnera nie ma więc zwykle zastosowania. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy zawarto szczególne umowy dotyczące odpowiedzialności albo gdy osoba ta zewnętrznie wyraźnie występowała jako (współ)udziałowiec, co może prowadzić do odpowiedzialności pozornej.
Jakie prawa współdecydowania przysługują Non-Equity Partnerowi?
Non-Equity Partner co do zasady nie posiada praw współdecydowania na gruncie prawa spółek, jako że nie ma statusu udziałowca. Uczestniczy w zgromadzeniach wspólników tylko wtedy, gdy jest to wyraźnie uregulowane w umowie lub polityce kancelarii; z racji braku statusu udziałowca nie przysługuje mu prawo głosu w sprawach korporacyjnych. Jego udział w zarządzaniu kancelarią i kierownictwie ogranicza się zazwyczaj do przypisanych mu zadań i zakresów odpowiedzialności, np. w prowadzeniu spraw klientów czy zarządzaniu personelem. W kwestiach strategii lub polityki kancelarii musi najczęściej polegać na własnej inicjatywie i umiejętnościach przekonywania w ramach komunikacji wewnętrznej.
W jakim zakresie Non-Equity Partnerzy podlegają przepisom etyki zawodowej adwokatury?
Również Non-Equity Partnerzy podlegają nieograniczenie zawodowym i etycznym regulacjom prawniczym, w szczególności Bundesrechtsanwaltsordnung (BRAO), Berufsordnung für Rechtsanwälte (BORA) oraz Fachanwaltsordnung (FAO). Ponieważ występują jako prawnicy i doradzają klientom, są zobowiązani do przestrzegania tych samych obowiązków zawodowych co inni adwokaci, obejmuje to w szczególności obowiązek zachowania tajemnicy, zakaz reprezentowania sprzecznych interesów, obowiązek ustawicznego dokształcania oraz zasady reklamy i wizerunku zewnętrznego. Naruszenie tych obowiązków może skutkować sankcjami zawodowymi, niezależnie od statusu korporacyjnego.
Jakie prawa i obowiązki ma Non-Equity Partner w zakresie ochrony klientów i konkurencji kancelarii?
Prawa i obowiązki Non-Equity Partnera dotyczące ochrony klientów i zakazów konkurencji wynikają przede wszystkim z umowy zawartej z kancelarią. Często zawierają one klauzule o ochronie klienta lub zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy, zabraniające przejmowania klientów lub działalności konkurencyjnej względem kancelarii. Skuteczność takich klauzul zależy od ich konkretnej treści i zgodności z przepisami prawa, w szczególności §§ 74 i nast. HGB oraz przepisami zawodowymi. Naruszenie może prowadzić do roszczeń o odszkodowanie, a jeśli przewidziano – także do zapłaty kar umownych.
Jak prawnie regulowane jest wynagrodzenie Non-Equity Partnera?
Wynagrodzenie Non-Equity Partnera nie jest określane przepisami o podziale zysku spółki, lecz opiera się na postanowieniach umownych. Zazwyczaj są to stałe wynagrodzenia roczne, często uzupełnione o składniki zmienne, uzależnione od wyników (np. premie, udziały w sukcesach mandatowych, prowizje od obrotu), które są szczegółowo regulowane w umowie o pracę lub umowie o świadczenie usług. Podlegają tu ogólne przepisy prawa pracy i cywilnego dotyczące umów o świadczenie usług, w tym obowiązki dotyczące transparentności, zasadę słuszności, a także zasady podatkowe i ubezpieczeń społecznych (np. pobór podatku dochodowego, składki na ubezpieczenia społeczne). Wszelkie specjalne świadczenia i dodatki (np. emerytura pracownicza, samochód służbowy) muszą być również zawarte w umowie.